Radzewice na starych mapach
Bardzo długo jedyną szczegółową mapą Wielkopolski była mapa wydana po raz pierwszy
w 1645 roku, później często wznawiana i używana aż do połowy XVIII wieku nawet
przez wojska pruskie.
Oczywiście nie znajdziemy na niej Radzewskich Hollędrów (zostały założone w 1742 roku),
ale warto popatrzeć jak przedstawiano wówczas najbliższą okolicę w obrębie:
Mosina - Czempiń - Śrem - Kórnik
Mapa Palatinatus Posnannensis in Maiori Polonia prymarii, nova delineati
Mapa Prus Po ł udniowych (Gilly 1803r.)
Mapa mia ł a u ł atwi ć dostar czanie poczty , zaznaczone s ą na niej dr ogi i odleg ł o ś ci
mi ę dzy m i e j s c o w o ś c i a m i .
• przez Radzewskie Hollędry przebiegała droga z Kórnika przez Żabno i Czempiń na Leszno,
• we wsi był wiatrak i karczma,
• na terenie wsi nie było obszarów zalesionych,
• na łąkach nadwarciańskich prawdopodobnie była placówka pocztowa Otrucie,
wspominała o niej p.Walentyna Rozmiarek, osadnicy toczyli też spór sądowy z chłopem
ze Świątnik o „wzbronienie wygonu do łąki Otrucia na Radzewskich Hollędrach”
cała mapa do obejrzenia tutaj:
(po otwarciu, należy kliknąć w wybraną sekcję, następnie powiększyć arkusz)
www.sggee.org/SGGEE2009/research/gilly_maps/south_prussia_map.html
Poniżej dwie mapy z połowy XIX wieku, na których zaznaczono naszą miejscowość,
niezbyt dokładne i z błędami, ale na drugiej z nich widać drogę, która pokrywa się
z przebiegiem dzisiejszej drogi od Świątnik na Śrem przez Radzewice.
Mapa niemiecka 1944 r.
Zaletą tej mapy jest jej duża szczegółowość, widać na niej położenie i rozplanowanie
poszczególnych gospodarstw, charakterystyczny dla wsi układ pól i dróg śródpolnych,
2 wiatraki (niebieskie kółka - gospodarstwo p. Knielinga i Ungera), cmentarz (czerwone kółko).
Dokładnie przedstawiono również bieg Warty ze starorzeczami i groble, na Święconce
zaznaczono też nieistniejącą już dzisiaj wyspę, o której wspominali starsi mieszkańcy
Radzewic.
Od drogi z Mieczewa w stronę Radzewic biegnie usypana grobla z drogą, przecinającą pola
i łącząca się dalej z ul. Długą. Była to droga publiczna z „mostkiem” nad ciekiem wodnym
odprowadzającym wodę z jezior Kórnickich i pól do Warty. Tędy jeździli kupcy i okoliczni
gospodarze (wspomnienia p. Ireny Pentek).
W 1939 roku na skutek załamania mostu woda zalała pola rolników z Mieczewa. Obowiązek
naprawy i utrzymania mostu spoczywał na Fundacji Zakłady Kórnickie.
(źr. korespondencja z 1939 r. między ZG w Bninie a FZK, Biblioteka Kórnicka PAN)
Na mapie zaznaczono też ścieżkę wzdłuż domów na skróty do Świątnik, którą starsi
mieszkańcy nazywają starą drogą.